Wie niet voelen wil zal lijden
Hans Laurentius
Wie niet voelen wil zal lijden
Hans Laurentius
Je kind verliezen is niet te bevatten en alles verandert ingrijpend. Je komt naakt te staan, naakt tot op het bot. Wat je voor waar aannam bestaat niet meer, je moet jezelf opnieuw uitvinden. Hoe verwerk je zoiets groots? Is er nog wel leven daarna? Langzaam opstaan uit de puinhopen van verdriet. Je weg vinden met behulp van opleidingen, trainingen, workshops, retraites, satsangs, pillen en therapieën. Want het enige wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen. En dan…. dan gaat er nog een kind dood.
In dit boek beschrijft Anna hoe ze door radicaal zelfonderoek het leven leert omarmen, precies zoals het is. Door dit enorme verlies is zij een diepgaand transformatieproces in gegaan.
De schok, het ongeloof, de chaos en die vreselijke eenzaamheid.
Familie, vrienden, de omgeving. Je krijgt er allemaal mee te maken en er is niemand die je echt begrijpt.
En dan jij, wie ben jij eigenlijk?
Jezelf opnieuw uitvinden, zo voelt het.
Hoe ga ik in godsnaam verder denk je en je beseft dat jouw leven vanaf nu nooit meer hetzelfde zal zijn.
Wanhoop, radeloosheid, boosheid, waanzinnigheid, diep verdriet en intense pijn. Het is er allemaal, in ieder moment en er lijkt geen eind aan te komen. Dit is voor eeuwig en altijd. Er is een gat geslagen in jouw bestaan, dit kom je nooit meer te boven.
Zo voelt het na jouw grote verlies.
Ik weet wat jij doormaakt, ik ben daar ook geweest.
Laat mij jou begeleiden bij dit grote verlies. Je hoeft het niet alleen te doen.
Samen kijken wij wat jij nodig hebt.
Kom maar!
Weet dat ik er ook ben voor jou bij alle andere ingrijpende gebeurtenissen. Zoals echtscheiding, faillissement, ziekte, een ongeluk en een burn-out.
Want ook deze levens-veranderende situaties brengen een rouw proces met zich mee.
Als je echt het verlies durft aan te kijken, er niet voor wegloopt, maar het met heel je wezen gaat voelen, komt er zoveel heling en vreugde naar boven. Je draagt je verdriet met gratie en bent stevig geworteld in jezelf. Het wordt een onderdeel van jou, een zoete pijn die in je hart woont.
Want hoe meer je in staat bent de pijn te voelen, hoe groter uiteindelijk je vreugde zal zijn.
Weer een verlies
Eind 2020 werd ik getroffen door een hersenbloeding, waar ik inmiddels goed van ben hersteld. Weer kreeg ik te maken met een groot verlies en werd ik uitgedaagd door het bestaan. Door acceptatie en overgave werd mijn ongeluk een boeiende reis, die zich steeds verder verdiept.
Mijn leven is veranderd en er zijn veel ongemakken. De rechterkant van mijn lichaam is aangetast, geeft pijn en functioneert een stuk minder.
Toch geniet ik misschien nog wel meer dan ooit en ben ik dankbaar voor het leven.
Toen ik je belde voor een kennismakingsgesprek, dacht ik dat ik het niet zou kunnen; niet kunnen doorgaan en doorstaan. Jij hebt mij geholpen om dat wel te kunnen, zodat ik er kon blijven zijn voor mijn kinderen. Je weet precies wat je moet zeggen op ieder moment dat ik in de afgelopen twee jaar bij je kwam. Maar ook door gewoon te kunnen huilen en samen oefeningen te doen, voel ik na iedere afspraak nieuwe moed en kracht. Ik ben je daar ontzettend dankbaar voor.
Ik ben jou zo dankbaar dat je mij hebt begeleid tijdens mijn rouwproces. Bij jou kon ik praten, huilen, en jij had echt een luisterend oor. Jij gaf mij de moed om verder te gaan. Jij hebt mij geleerd met pijn om te gaan. Door jouw woorden en jouw wijsheid ben ik weer opgeknapt.
Lieve Anna je hebt mij zo ontzettend goed geholpen. Daar ben ik je reuze dankbaar voor. je hebt mij precies het zetje gegeven die ik nodig had. Je bent een fijn en warm mens om mee te praten en hebt een heel bijzondere kijk op het leven.
Sinds ik je rouwbegeleiding en je meditatiesessies volg, voel ik mij zekerder en rustiger. Meer in staat om te gaan met gevoelens van verdriet en eenzaamheid. Mijn lichamelijke klachten bleken het gevolg te zijn van ‘vluchtgedrag’, het vermijden van de confrontatie. Bij jou leerde ik dit in te zien en ben je heel dankbaar